Komisja nadzwyczajna do spraw pogrzebania podpisu elektronicznego

Wszystko wskazuje na to, że specyficzne fatum ciążące nad próbami nowelizacji ustawy o podpisie elektronicznym nadal ma się dobrze.

Wszystko wskazuje na to, że specyficzne fatum ciążące nad próbami nowelizacji ustawy o podpisie elektronicznym nadal ma się dobrze. Problemy zaczęły się wiosną gdy projekt ustawy stworzonej przez Ministerstwo Gospodarki trafił do Sejmu, a ten skierował ją do Komisji Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii pod przewodnictwem posłów Jana Kaźmierczaka i Zbigniewa Kozaka. W tej komisji zaczęły się dziać dziwne rzeczy.

Kolega, który przy tym projekcie pracował utrzymuje, że projekt MG miał masę błędów i Komisja chciała je poprawić. Fakty są jednak takie, że projekt MG miał obszerne uzasadnienie a "poprawki poselskie" bardziej pasowały do republiki bananowej niż "demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej". To co ja sam widziałem miało charakter chaotycznej wrzutki do ustawy, pozbawionej elementarnego komentarza czy uzasadnienia. I do tego, jak wynika z relacji kuluarowych, referowanej przez posła nie mającego zielonego pojęcia o ich charakterze i zasadności. Rzecz jasna nie opublikowano żadnych stenogramów z prac Komisji, które organizowano tak rzadko, że pod pod koniec toczyły się ponoć przy frekwencji trzech osób. Posłowie pogrzebali w ten sposób projekt, na którego przygotowanie poświęcono wiele tysięcy godzin pracy zarówno urzędników jak i setek ekspertów, którzy go przez trzy lata poprawiali.

Rządowy projekt ustawy o podpisach elektronicznych

Pierwszy raz o nowelizacji tej opartej na nierealnych założeniach ustawy zaczęto mówić w 2005 roku, cztery lata po jej uchwaleniu. Już wtedy bowiem było widać, że nie ma ona szans zapewnić tego, co entuzjastycznie zapowiadali jej twórcy czyli powszechnego dostępu obywateli do usług elektronicznych administracji publicznej. Potem średnio co 2-3 lata kolejni ministrowie i dyrektorzy departamentów powtarzali, że "już za rok...". I tak do roku 2011 - ustawa o podpisach idzie w ślady słynnego Rejestru Usług Medycznych, który w podobny sposób zapowiadano od 1996 roku. I równie długo i skutecznie uwalano. Przypomnijmy:

Dlaczego nam nie wyszło [z Rejestrem Usług Medycznych]? Pytani przez nas eksperci mówią zgodnie, choć anonimowo: — Wokół projektu narasta od lat wiele emocji, bo skoro mówimy o uszczelnieniu systemu, to znaczy, że coś z niego wycieka. I ktoś z tego wyciekania ma korzyść.

Użerając się z biurokratycznym betonem wspomnijmy przed wyborami profesjonalizm posłów Komisji. Nie mam do nich żalu, że chcieli wprowadzać poprawki - bo to ich prawo. Mam żal, że przygotowany bardzo dobrze pod względem formy i uzasadnienia projekt MG wpuścili w klasyczne wschodnioeuropejskie bagno szemranej legislacji.

Aktualizacja: 05 września 2011 13:56

Dodaliśmy trzy dokumenty: rządowy projekt ustawy o podpisach elektronicznych, listę poprawek zgłoszoną przez posłów oraz uwagi do tych poprawek Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, Ministerstwa Sprawiedliwości i Narodowego Banku Polskiego.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200